امامت

  <**ادامه مطلب...

  تناقضات نامه های پولس با انجیل : 

  در عهد جدید چهارده رساله ی پولس در دین مسیحیت نقش محوری دارد زیرا مسیحیان مطالب این رساله ها را که با آموزه های انجیلی و دیگر قسمت های عهد جدید در تنافی می باشند مبنای اعتقادی خود شان قرار داده اند. در اناجیل به خصوص در اناجیل همنوا (متی ، مرقس و لوقا) و اعمال رسولان اصولی وجود دارد که به صورت آشکار با مطالب عمده ی نامه های پولس در تضاد می باشند. در اینجا به چند مورد ازین تضادها اشاره می کنیم:

  1. پولس در موارد بی شماری الوهیت و فرزندی عیسی(ع) را نسبت به خداوند مطرح نموده است که به عنوان نمونه بر یکی ازین تضادها انگشت می گذاریم. او می گوید :« خداوند فرزند خود را به صورت انسان جسمانی و گناهکار برای آمرزش گناهان بشر فرستاد »[1]. امّا در اعمال رسولان در قسمت های متعددی حضرت عیسی(ع) به عنوان انسان و بنده خدا معرفی شده است . لوقا در اعمال رسولان از قول حضرت موسی(ع) آمدن حضرت عیسی(ع) را این گونه بیان می کند: «موسی گفت : خداوند خدای شما پیامبری مانند من از میان برادران شما برای شما بر خواهد انگیخت و کلام اورا در هر چه به شما می گوید بشنوید»[2]. هم چنان در قسمت های متعدد دیگر اعمال رسولان بر بندگی حضرت عیسی (ع) تأکید شده است[3]. سخنان پطرس و رسولان دیگر که در اعمال رسولان در مقام پاسخ گویی به کاهنان نقل شده نیز بر بندگی و عدم الوهیت او دلالت دارند در یکی ازین جملات گفته شده است که : از خدا باید اطاعت کرد نه از انسان . خدای پدران ما ، همان که عیسی را شما مصلوب کردید و کشتید زنده گردانید[4].

 2. از تنافی نامه های پولس با قسمت های دیگر عهد جدید مسئله انکار شریعت است . پولس معتقد است که ایمان به مسیح بدون عمل کافی در نجات می باشد . او در نامه های که منسوب به اوست اسرار به انکار شریعت دارد و شریعت را دروازه ای به سوی گناه می پندارد. این مطالب را به عبارت های مختلفی در فصل ها و موارد متعددی از نامه های خود بیان کرده است . او فصل هفتم «نامه ی به رومیان» را به این مسئله اختصاص داده در برخی از جملات این فصل می گوید:« ما نسبت به شریعت که موجب بردگی ما بود مرده ایم و از این پس باید خدا را به وسیله روح القدس خدمت کرد نه مانند گذشته که از قوانین نوشته شده اطاعت می کردیم . او نیز می گوید : ... بدون شریعت گناه مرده است و من از قبل بدون شریعت زنده می بودم ، لکن چون حکم آمد گناه زنده گشت و من مردم»[5] 

  پولس با القاء این مطالب تلاش نموده که بشریت را از قید شریعت و احکام عملی آزاد کند .لکن این عقیده پولس با قسمت های دیگر عهد جدید همخوانی ندارد بلکه صریحا با آنها در تضاد می باشد. زیرا در اناجیل به خصوص در انجیل متی حضرت مسیح (ع) اصرار بر شریعت و عمل به آن داشته است . او در یکی از فقرات انجیل متی شرایع گذشته را مورد تأیید و تکمیل قرار داده می گوید: « تصور می کنید من از بهر ابطال تورات و رسایل انبیاء آمده ام نه بلکه به جهت تکمیل آمده ام ».[6] در انجیل متی در مسائل مختلف دستور های تشریعی حضرت عیسی(ع) نقل شده است. مثلا او پیروان خود را به روزه داری بدون ریاء توصیه کرده است[7] و نیز توصیه نموده که صدقه را بدون ریاء بپردازید.[8]و در مورد زنا می گوید : «شنیده اید گفته شده زنا مکن امّا من به شما می گویم هر گاه مردی از روی شهوت به زنی نگاه کند در دل خود با او زنا کرده است...»[9] و نیز انتقام جویی را مورد نکوهش قرار داده و نه تنها دوستی با همسایه را بلکه با دشمنان را نیز مورد تأکید قرار داده و مردم را از قسم خوردن باز داشته است.[10] ودر فصل هفتم انجیل متی می گوید :« پس کسی که سخنان مرا می شنود و به آن ها عمل کند مانند شخص دانایی است که خانه خود را بر سنگ بنا کرده است»[11]

  این مواردی که به عنوان نمونه ذکر گردید از وجود شریعت در دین حضرت عیسی (ع) حکایت می کند و عقاید مسیحیان را نسبت به نفی شریعت که از توهمات پولس سرچشمه گرفته زیر سوال می برد.